31 maart 2014
|
Door:
Tom van Amsterdam
Aantal keer bekeken
269
Aantal reacties
Bologna,
Italië
a
A
Lente in Amsterdam, Zomer in mijn bol.
Hoewel ik in mijn vorige bericht nog wat terughoudend was met het jaloers maken is dat nu gelukkig niet meer nodig. Gisteren 20 graden op de Bilt. Now we’re talking Nederland. Dus nu de lente in Amsterdam aanvang heeft genomen durf ik eindelijk zonder al te veel schaamte te melden. Hier in Bologna is de zomer begonnen.
De afgelopen dagen heb ik mijn spaarzame vrije tijd lekker doorgebracht in Giardino Margherita. Maar vrees niet, gelukkig kon ik mijn arbeidsintensieve tijd (studeren) ook veelal doorbrengen in ditzelfde park. Tegen een boom aanzittende en in het zonnetje wordt het lezen van mijn studieboeken toch een stuk prettiger. En om die jengelende Italiaanse kinderen buiten mijn gehoor bereik te houden doe ik lekker mijn koptelefoon op. En eerlijk, ik studeer dan ook daadwerkelijk (best wel relax).
Over dit park gesproken – Giardino Margherita: dat is toch wel echt fantastisch. Wat een fijne plek. Net ten zuiden van het stadscentrum ligt dit park wat het beste betitelt kan worden als een kleine versie van het Vondelpark. Dat, alleen dan zonder dronken mensen, wietgebruikers en cruisende homo’s. Overeenkomsten liggen in het feit dat je er prima kunt chillen en dat het park op zondagmiddag totaal afgeladen is. Zelfs dan blijft de sfeer in het park perfect– hetgeen nog wel eens anders is in Amsterdam. Ik denk omdat het bezoekende publiek zo vreselijk divers is. Iedere dag van de week zijn er mensen en iedereen komt langs in het park: oude mannetjes met wandelstokken, babies, jongeren en families met kinderen. Hierdoor blijft de sfeer – ondanks dat er minstens 40 man tegelijkertijd aan het kutten is met frisbees en voetballen - echt supergoed. Ik vermoed dat ik mijzelf daar nog vaak ga terugvinden.
Waar ik mijzelf ook vaak terugvind? In de collegebanken. Jajajajajajajaja, Erasmusstudenten spijbelen aan de lopende band en schroeven iedere avond hun kop eraf. Neen, niets van waar. Althans, minder waar dan als hierboven gesteld. Sterker nog, ik heb hier meer contacturen dan aan de UvA. Dinsdag en woensdag van 9 tot 11 en van 5 tot 7, donderdag van 5 tot 7 en vrijdag van 9 tot 11 en van 3 tot 6.
En lieve kindertjes: ik heb (afgezien van de skivakantie) nog geen college gemist. En waarom is dat? Niet omdat ik zo een brave jongen ben (oke, een beetje), maar vooral omdat de colleges heel interessant zijn. Verdomme goed opletten in het Italiaans maar dat gaat steeds en steeds beter. Als voorbeeld: afgelopen vrijdag hadden we het met Islamitisch recht of het betalen van bloedgeld bij dood door schuld. Vertelde die docent dat het standaardprocedure was om de familie van het slachtoffer 100 kamelen te betalen – mits het een man was, bij een vrouwen waren het er slechts 30. Maar daarmee was de kous niet af. Er werd ook nog een heel onderscheid gemaakt in welke soort kamelen. Mannetjes of vrouwtjes, en jong of oudere kamelen. De waarde van een mensenleven: verzekeringsrecht in Saudie Arabie duizend jaar geleden. Superleuk! Dat kan maar twee dingen betekenen: of ik begin het Italiaans gewoon lekker onder de knie te krijgen, of: ik snap er werkelijk waar helemaal geen barst van (Kamelen? Waar lult die gast over? Het ging over de schippers van de Cameleon men!).
Voor de rest kom ik deze dagen hier wel goed door. Bologna blijft een schitterende stad om lekker doorheen te wandelen. Overal leuke tentjes en koffiebarretjes. En op straat gebeurt altijd wat. Laatst stond ik lekker op de hoek even koffie te drinken. Stonden er een paar verkeer geparkeerde auto’s. Verkeerd geparkeerd? Ja, 3 dubbel geparkeerd. Dus niet een, niet twee, maar drie auto’s te veel. Kon geen hond meer langs.
Krijgt de derde auto een bekeuring van een agent. Nou, daar was hij het totaal niet mee eens.
Auto 3: “Wat was er nou aan de hand man? Ik sta hier rustig te laden en te lossen!”
Wat was er aan de hand? Het verkeer vanaf Piazza Maggiore tot aan de Due Torri was totaal vastgelopen. Stel je voor: dat is alsof het verkeer vanaf de Munt tot aan de Dam totaal vast staat. Of wacht, dat is altijd al zo. Anyway. Auto 3 krijgt een bon. Begint auto 2 zich er tegenaan te bemoeien.
Auto 2: “Ja, porca miseria. Ga toch geen boetes uitdelen: jij – agent – staat zelf ook verkeerd geparkeerd man!”
Dat was een sfeer bedervende opmerking...
Agent tegen auto 2: “Jij krijgt ook een bon!”.
Wat zou je dan doen als jij auto 1 (die immers ook verkeerd staat) zou zijn? Maken dat je wegkomt zonder een boete aan je broek. Maar wat doet die kerel…
Auto 1: “Ja, jullie klote agenten zijn ook altijd bezig om ons hardwerkende Italianen geld uit onze zakken te kloppen! Stelletje parasieten van de regering. Ga toch boeven vangen man!”.
Dat, lieve kinderen, is niet zo een puike opmerking tegen een agent.
Die reageert: “NOU ALLEMAAL JULLIE KOP HOUDEN! JIJ KRIJGT EEN BON EN JIJ KRIJGT EEN BON EN JIJ KRIJGT EEN BON EN NOU ALLEMAAL JULLIE KOPPEN DICHT ANDERS KRIJG JE ER NOG MEER!!”.
Like I said: schitterende stad Bologna, altijd wat te beleven.
Sono sano come un pesche, liefs en kus,
Tom van Amsterdam